Stephanie en Jeayna: "Waarom wij kiezen voor het werken in de Wijk"

Werken in de wijk: dichtbij mensen, dichtbij hun leven

In de wijkverpleging weet je nooit precies hoe je dag eruitziet. Je komt letterlijk achter de voordeur bij mensen thuis, je leert hun verhalen kennen en bouwt een band op die soms jaren duurt. Het werk is afwisselend. De ene dag ben je vooral bezig met verpleegtechnische handelingen, de andere dag gaat het om een gesprek, een geruststelling of een lach. 

Stephanie (55) en Jeayna (28) werken in verschillende wijken bij Careyn. Allebei in een ander team met hetzelfde enthousiasme voor de wijkverpleging. Ze vertellen waarom dit werk voor hen zo bijzonder is. 

Stephanie werkt al 24 jaar in de wijk bij Careyn met veel voldoening

Stephanie begon ooit als kraamverzorgende en maakte na twaalf jaar de overstap naar de wijk. “Baby’s zijn leuk, maar ik vond de onregelmatigheid zwaar. Via mijn zus, die hier al werkte, ben ik bij Careyn terechtgekomen. En toen dacht ik: dit vind ik eigenlijk leuker! In de wijk heb je langdurig contact met cliënten. Soms ben je erbij vanaf het moment dat ze zorg nodig hebben tot aan hun laatste fase. Het meemaken van die hele reis vind ik heel mooi.” 
 
Ze werkt twintig uur per week in team Centrum–Sterrenkwartier (Spijkenisse) en fietst meestal haar routes. “Het is lekker om buiten te zijn. En je bent vaak sneller dan met de auto, zeker in het centrum. Even de wind in je gezicht, dat geeft ook energie.” 

“De vrijheid van de wijk past echt bij mij” – Jeayna

Jeayna werkt als mbo verpleegkundige in Hoogvliet. Haar team is klein, met ongeveer tien collega’s. “We hebben niet heel veel cliënten, maar ze wonen verspreid over heel Hoogvliet. Dan rij ik soms wel 25 kilometer. Voor mij is dat juist fijn. Ik zet de radio aan en maak onderweg mijn hoofd leeg. Zeker als je net bij een pittige cliënt bent geweest, helpt dat om even te ontspannen.” 

Wat haar het meest aanspreekt, is de afwisseling en vrijheid. “Ik vind het heerlijk dat je nooit precies weet hoe je dag loopt. Soms sta je drie keer per dag bij dezelfde cliënt, soms kom je iemand maar kort tegen. En tussendoor heb je altijd dat stukje vrijheid. Je rijdt of fietst zelf van huis naar huis. Dat maakt dit werk echt bij me passen.” 

Meer dan thuiszorg: verpleegkundige zorg in de wijk

Veel mensen denken bij wijkzorg vooral aan wassen en aankleden. Maar volgens Stephanie en Jeayna is het veel meer dan dat. Stephanie heeft via Careyn een Verzorgende IG opleiding kunnen doen. “Daardoor mag ik nu ook injecteren, wondzorg doen of stomazorg geven. Eerst deed ik vooral ADL, zoals helpen met aankleden en medicatie klaarzetten. Dat vond ik al leuk, maar die extra handelingen geven nog meer verdieping. Je voelt dat je echt iets toevoegt.” 

Jeayna vind het mooi dat je alle leeftijden en situaties tegenkomt. “Soms praat ik gewoon met iemand van mijn eigen leeftijd die een wond heeft. Het is dus niet alleen tachtigplus. En je doet van alles: van medicatie tot wondzorg, van gesprekken met familie tot begeleiden in de laatste levensfase. Die variatie maakt het zo boeiend.” 

 

Cliënten die je bijblijven

Sommige situaties vergeet je niet meer. Stephanie vertelde over een meneer die ze heel langzaam moesten laten wennen aan zorg. “Hij wilde eigenlijk niets, maar we bouwden dat samen op. Eerst kwamen we één keer per week. Dan lieten we hem zichzelf douchen terwijl wij boven de was ophingen. Af en toe riepen we: gaat het? En zo ging het stap voor stap. Uiteindelijk had hij er vertrouwen in. Dat zijn dingen waar je trots op bent.”  
 
Jeayna herinnert zich gesprekken in de laatste levensfase: “Ik vind het belangrijk dat mensen waardig oud kunnen worden. Dat staat voor mij echt bovenaan. Soms ben je daar een jaar of langer bij betrokken. Dan schakel je palliatieve zorg in, overleg je met familie en zorg je dat alles klopt. Het kan intens zijn, maar het voelt heel waardevol om iemand daarin te begeleiden.” 

Het mooiste is de band

Wat beide collega’s keer op keer noemen: de band met cliënten. “Het mooiste blijft dat een cliënt blij is dat je er bent. Even helpen met douchen, een praatje maken of gewoon een grapje tussendoor. Die glimlach…”, daar doet Stephanie het voor.   

“Doordat je vaker en langer bij cliënten komt, bouw je echt een relatie op. Soms ben je er twee of drie keer per dag. Dat voelt heel persoonlijk. En cliënten laten je binnen in hun huis, in hun leven,” dat vindt Jeayna vooral erg bijzonder.  

Samenwerken in de wijk? Meer dan je denkt! 

Van buitenaf lijkt het misschien alsof je in de wijk vooral alleen werkt. Je fietst of rijdt je route, gaat van huis naar huis en ziet je collega’s weinig. Maar volgens Stephanie en Jeayna is dat beeld maar half waar. 

“Als er een moeilijk gesprek gevoerd moet worden, doen we dat vaak samen. Bijvoorbeeld als een cliënt eigenlijk uit zorg moet, maar dat niet wil. Dan ga je er met z’n tweeën naartoe. Je staat er echt nooit alleen voor,” ervaart Jeayna.  
 
Stephanie vult aan: “We bespreken alles in het team. Soms gebeurt er iets heftigs, bijvoorbeeld in de palliatieve fase, en dan is het fijn dat je dat kunt delen. We hebben overlegmomenten, maar ook tussendoor bellen we elkaar. Je voelt dat je op elkaar kunt terugvallen.” 

Vrijheid en regelmaat

Wat ze bij Careyn waarderen, is de combinatie van vrijheid en structuur. Jeayna heeft een redelijk vast rooster. “Als ik vrij ben, ben ik ook echt vrij. Dat geeft veel rust. Bij mijn vorige werkgever was dat anders.” “En als je meer uren wilt maken, kan dat ook. Ik heb bijvoorbeeld een tijdje bij het VPT-team gewerkt toen ik min uren had. Dan draai je hele diensten en kom je ook andere cliënten tegen”. Dat maakt het volgens Stephanie afwisselend.  

Werken in de wijk bij Careyn?

Werken in de wijk bij Careyn betekent dichtbij mensen zijn. Letterlijk en figuurlijk. Je bouwt een band op, bent er op belangrijke momenten en ziet wat je doet met je eigen ogen terug. Soms gaat het om kleine dingen, zoals een cliënt die opgelucht zegt: “fijn dat je er bent.” Soms om grote: iemand begeleiden tot de laatste dag. 
 
Dat je echt langdurig voor mensen kunt zorgen, dat vind Stephanie zo bijzonder. Jeayna bevestigd dit en voegt toe: “Voor mij staat waardig oud worden bovenaan. En dat ik daaraan kan bijdragen, maakt dit werk juist zo mooi.”